หากเราต้องการทำความสะอาดผิวอย่างล้ำลึก เชื่อว่าสาวๆ หลายคนเลือกใช้การขัดผิวเป็นตัวช่วย ซึ่งนอกจากจะช่วยทำความสะอาดแล้ว การขัดผิวยังสามารถทำให้ผิวเนียนหรือกระจ่างใสขึ้นได้ อย่างไรก็ตามผลิตภัณฑ์สำหรับขัดผิวมีมากมาย ซึ่งเราควรเลือกอย่างไร ลองมาดูกัน­ มารู้จักการขัดผิวกันก่อนการขัดผิวหรือสครับ (scrub) เป็นการขัดหรือถูผิวหนังชั้นนอกสุดหรือชั้นหนังกำพร้า ซึ่งมีจุดประสงค์เพื่อทำความสะอาด และช่วยผลัดเซลล์ผิวที่เสื่อมสภาพหรือขี้ไคลให้หลุดออกได้เร็วขึ้นการขัดผิวมีกี่แบบผลิตภัณฑ์สำหรับขัดผิวสามารถแบ่งได้เป็น สูตรเคมีและสูตรธรรมชาติ ซึ่งทั้งสองแบบสามารถขัดผิวให้สะอาดได้เหมือนกัน แต่มีความแตกต่างกันดังนี้สูตรเคมี สำหรับสูตรนี้จะเป็นการใช้เม็ดสครับที่เกิดจากกระบวนการทางเคมี โดยส่วนใหญ่จะเป็นเม็ดพลาสติกหรือพลาสติกเคลือบ เรียกว่า เม็ดบีดหรือไมโครบีด (Micro bead) ซึ่งจะมีหลายขนาดตั้งแต่หยาบจนถึงละเอียดมาก และมีคุณสมบัติในการขัดหรือทำความสะอาดคราบน้ำมัน รวมทั้งสิ่งสกปรกบนผิวและฟันได้เป็นอย่างดี ทำให้ถูกนำไปใช้ในผลิตภัณฑ์อื่นๆ ด้วย เช่น สบู่ ครีมอาบน้ำหรือยาสีฟันอย่างไรก็ตามเม็ดบีดประเภทนี้ สามารถสร้างผลกระทบร้ายแรงต่อสิ่งแวดล้อม เนื่องจากมีขนาดเล็กมาก (ตั้งแต่ 10 ไมครอน หรือ 0.00039 นิ้ว – 1 มิลลิเมตร หรือ 0.039 นิ้ว) ทำให้หลังการชะล้างสามารถไหลไปตามท่อระบายน้ำสู่แม่น้ำลำคลอง โดยไม่ถูกกรองจากการบำบัดสิ่งปฏิกูลและไม่สามารถย่อยสลายทางชีวภาพได้ ซึ่งนำไปสู่มลภาวะทางน้ำและเกิดการปนเปื้อนในห่วงโซ่อาหาร ทำให้หลายประเทศ เช่น รัฐอิลินอยส์ ประเทศสหรัฐอเมริกา ประกาศห้ามการผลิตและจำหน่ายเครื่องสำอางที่มีไมโครบีดส์เป็นส่วนประกอบและการเสนอให้แบนผลิตภัณฑ์เหล่านี้ทั้งประเทศภายในปี 2561 นอกจากนี้ทางบริษัทผู้ผลิตรายใหญ่อย่างลอรีอัล หรือจอห์นสันแอนด์จอห์นสัน ก็ตื่นตัวและให้ความร่วมมือด้วยการเปลี่ยนไปใช้วัสดุอื่นอย่างเกลือทะเลแทนด้านผู้บริโภคอย่างเราก็สามารถร่วมมือได้ ด้วยการเลือกใช้ผลิตภัณฑ์ที่ไม่มีส่วนประกอบของไมโครบีดส์ หรือชื่ออื่นๆ ของมัน เช่น โพลีเอทิลีน (Polyethylene: PE) โพลีโพรพิลีน (Polypropylene: PP) โพลีเอทิลีนเทเรพทาเลต (Polyethylene terephthalate: PET) โพลีเมทิลเมทาไครเลต (Polymethyl methacrylate: PMMA) หรืออาจหันมาเลือกสครับที่ทำจากธรรมชาติแทน เพราะนอกจากจะสวยแบบได้อนุรักษ์โลกด้วยแล้ว ยังทำให้เกิดการระคายต่อผิวได้น้อยกว่าสูตรเคมีอีกด้วยสูตรธรรมชาติ สำหรับสูตรขัดผิวแบบธรรมชาติ จะทำให้เกิดการระคายเคืองต่อผิวน้อย โดยเม็ดสครับมักจะมีรูปร่างที่ไม่แน่นอนและขนาดค่อนข้างหยาบ ซึ่งมักทำจากเมล็ดของพืช เช่น ข้าวโอ๊ต เมล็ดแอปริคอท หรือของไทยอย่างเกลือและมะขามเปียก แนะวิธีขัดผิวให้เกิดประโยชน์แม้การขัดผิวจะเป็นวิธีที่ดีในการเร่งขจัดเซลล์ที่ตายแล้ว เพราะเมื่อเราอายุมากขึ้นกระบวนการผลัดเซลล์ผิวจะเกิดขึ้นช้าลง ซึ่งทำให้ผิวหนังมีชั้นขี้ไคลหนาขึ้น และอาจเป็นแหล่งสะสมของสิ่งสกปรกได้ แต่การขัดผิวที่ผิดวิธีก็เป็นการทำลายผิวหนังได้เช่นกัน โดยสามารถทำให้ผิวแห้งมากขึ้น และไปนำสู่อาการแพ้หรือระคายเคืองผิวหนังได้ง่าย ดังนั้นวิธีการขัดผิวที่เหมาะสม คือไม่ควรขัดผิวทุกวัน โดยควรขัดแค่อาทิตย์ละ 1 – 2 ครั้งก็เพียงพอแล้ว เพื่อป้องกันการสูญเสียชั้นน้ำมัน และการระคายเคืองผิวหนังหลีกเลี่ยงการขัดผิวบริเวณที่เป็นสิวหรือเป็นแผล เพื่อป้องกันการอักเสบที่เพิ่มมากขึ้นเลือกอุปกรณ์ขัดที่มีความอ่อนนุ่ม และลูบไล้บนผิวหนังที่เปียกแล้วเบาๆหลังขัดผิวเสร็จเรียบร้อยควรทาครีมบำรุง เพื่อทำให้ผิวมีความชุ่มชื้น

เมื่อเราต้องการผ่อนคลายผิวหน้าหรือเติมความชุ่มชื้นให้มากขึ้น สาวๆ หลายคนเลือกการมาสก์ (Mask) หรือพอกหน้ามาเป็นตัวช่วย อย่างไรก็ตามปัจจุบันผลิตภัณฑ์ประเภทนี้มีหลายยี่ห้อ ทำให้ผู้ผลิตหลายรายแข่งขันกันด้วยการโฆษณาส่วนผสมที่อ้างว่าช่วยให้ผิวหน้าดีขึ้นได้มากกว่า ซึ่งแน่นอนว่าคอลลาเจนเป็นหนึ่งในสารสกัดสำคัญที่มักถูกนำมาประกอบการขาย แต่เราสามารถมั่นใจได้หรือว่าคอลลาเจนมีประโยชน์ในการพอกหน้าจริงๆมารู้จักการพอกหน้ากันสักนิดผลิตภัณฑ์สำหรับใช้มาสก์หรือพอกหน้าถือเป็นเครื่องสำอางประเภทหนึ่ง ซึ่งมีไว้เพื่อความสะอาดหรือความสวยงาม โดยสามารถแบ่งออกเป็นหลายประเภท เช่น ครีม เจล หรือมาสก์หน้ากาก ทั้งนี้ภายหลังการพอกหน้าผู้ใช้ส่วนใหญ่จะพบว่าผิวหนังมีความชุ่มชื้นหรือเปล่งปลั่งขึ้น นั่นเพราะส่วนใหญ่ส่วนประกอบหลักในผลิตภัณฑ์ดังกล่าว มักผสมสารให้ความชุ่มชื้นหรือช่วยดึงสิ่งสกปรกออกจากรูขุมขม ซึ่งทำให้รูขุมขุมกระชับขึ้น อย่างไรก็ตามผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นจะอยู่ชั่วคราวและไม่สามารถรักษาหรือแก้ไขริ้วรอยเหี่ยวย่นที่เกิดขึ้นในชั้นผิวหนังแท้ได้ เนื่องจากการพอกหน้าสามารถส่งผลต่อเซลล์ผิวหนังชั้นนอกสุดเท่านั้น ใช้คอลลาเจนพอกหน้าดีกว่าจริงหรือคอลลาเจนเป็นโปรตีนชนิดหนึ่งในร่างกายของเรา ซึ่งทำหน้าที่ควบคุมความยืดหยุ่น เชื่อมเซลล์ต่างๆ ไว้ด้วยกันและมีความสามารถในการอุ้มน้ำของผิวหนัง อย่างไรก็ตามจะเสื่อมสภาพไปตามอายุที่เพิ่มขึ้น ทำให้ที่ผ่านมามีการนำคอลลาเจนมาผสมในผลิตภัณฑ์ต่างๆ โดยมักโฆษณาสรรพคุณว่า ช่วยให้ผิวเด้งเต่งตึงอ่อนเยาว์หรือขาวใสขึ้นได้ ซึ่งไม่เว้นแม้แต่ในผลิตภัณฑ์ที่ใช้สำหรับการพอกหน้า อย่างไรก็ตามด้วยคุณสมบัติของคอลลาเจน ที่เป็นเพียงโปรตีนชนิดหนึ่ง และคุณสมบัติของผลิตภัณฑ์ที่ใช้สำหรับการพอกหน้า ที่มีไว้เพื่อให้ความสะอาดหรือความสวยงาม เช่น ผิวชุ่มชื้นเพียงครั้งคราวนั้น จึงไม่สามารถซึมผ่านผิวหนัง เพื่อช่วยเปลี่ยนแปลงความเสื่อมของผิวหน้า เช่น ทำให้ริ้วรอยตื้นขึ้นได้ แต่หากเราพบว่าผลิตภัณฑ์ดังกล่าวทำให้ผิวขาวใสขึ้นได้จริงก็ควรระวังไว้ก่อนว่า อาจผสมสารห้ามใช้อย่าง สารปรอท หรือไฮโดรควินิน เพราะที่ผ่านมากรมวิทยาศาสตร์การแพทย์เคยตรวจพบสารดังกล่าว ในครีมพอกหน้าที่จำหน่ายผ่านทางอินเทอร์เน็ตมาแล้วแนะนำวิธีเลือกซื้อมาสก์แม้ผลิตภัณฑ์สำหรับใช้มาสก์หรือพอกหน้าจะมีหลายยี่ห้อ แต่วิธีเบื้องต้นในการเลือกซื้อให้ปลอดภัยต่อผิวหน้ามีดังนี้1. ควรเลือกซื้อจากร้านค้าที่มีหลักแหล่งแน่นอนเชื่อถือได้2. ควรเลือกผลิตภัณฑ์ที่มีฉลากภาษาไทย โดยให้มีรายละเอียดดังนี้ - ประเภทหรือชนิดของเครื่องสำอาง - ชื่อการค้าและชื่อเครื่องสำอาง (ต้องมีขนาดใหญ่กว่าข้อความอื่น) - ชื่อสารทุกชนิดที่ใช้เป็นส่วนผสม เรียงลำดับจากสารที่มีปริมาณมากไปสารที่มีปริมาณน้อย - วิธีใช้ / คำเตือน - ชื่อที่ตั้งของผู้ผลิต- ปริมาณสุทธิ - เลขที่แสดงครั้งที่ผลิตเครื่องสำอาง เดือน/ปีที่ผลิต หรือเดือน/ปีที่หมดอายุ 3. ต้องมีเลขที่ใบรับแจ้งเป็นตัวเลข 10 หลัก4. ควรหยุดใช้หากเกิดอาการแพ้ ผื่นคันและรีบไปพบแพทย์ 5. โดยทั่วไปสามารถเลือกใช้มาสก์แบบใดก็ได้ เพราะจุดประสงค์หลักคือการทำความสะอาด และเพิ่มความชุ่มชื้นให้กับผิวหน้า แต่หากต้องการให้เหมาะสมกับสภาพผิวก็สามารถทำได้ เช่น หากมีผิวมันก็ควรเลือกใช้มาสก์ที่มีลักษณะเป็นวัสดุดูดซับ เช่น ดิน หรือโคลน เพราะสามารถช่วยดูดซับสิ่งสกปรกหรือขี้ไคลให้หลุดออกมาด้วย หรือสำหรับผู้ที่มีผิวปกติไปจนถึงผิวแห้ง ควรเลือกมาสก์ที่เป็นลักษณะเจล เพราะมาสก์เจลจะมีส่วนผสมของกาวยาง (gum tragacanth) เมื่อทาแล้ว เจลจะไม่แข็งตัว จะช่วยทำให้ผิวชุ่มชื้นขึ้นข้อมูลอ้างอิง: http://pr.moph.go.th/iprg/include/admin_hotnew/show_hotnew.php?idHot_new=56712      

ไม่ว่าใครต่างก็ไม่อยากแก่ ทำให้สัญลักษณ์ความสูงวัยอย่างผมหงอกเป็นเรื่องที่ต้องหาทางปกปิด ซึ่งวิธีที่คนส่วนใหญ่นิยมก็หนีไม่พ้นการใช้น้ำยาปิดผมขาว เพราะน้ำยาดังกล่าวสามารถช่วยให้ผมกลับมาดำได้รวดเร็วทันใจ แต่ปัจจุบันเราจะเห็นได้ว่าน้ำยาปิดผมขาวมีหลากหลายประเภท ซึ่งเราควรเลือกซื้อเลือกใช้อย่างไรให้ปลอดภัยไปดูกันเลยมารู้จักผมขาวกันก่อนผมขาวหรือผมหงอก เกิดจากการที่ส่วนของเส้นผมชั้นกลาง (Cortex) หยุดสร้างเม็ดสี ทำให้เส้นผมกลายเป็นสีขาว ซึ่งถือเป็นการเปลี่ยนแปลงตามธรรมชาติเมื่อเราอายุมากขึ้นหรือตั้งแต่ 30 ปีขึ้นไป อย่างไรก็ตามหากพบว่าอายุยังน้อยแต่มีผมขาวจะถือว่าเป็นความผิดปกติ เรียกว่าอาการผมหงอกก่อนวัย ซึ่งสามารถมีสาเหตุจากหลายปัจจัย เช่น กรรมพันธุ์ การขาดสารอาหารและแร่ธาตุที่จำเป็น อาการของโรคต่างๆ หรือการใช้ยาบางชนิดก็สามารถส่งผลให้ผมขาวได้เช่นกันมารู้จักน้ำยาปิดผมขาวกันบ้างแม้ปัจจุบันน้ำยาปิดผมขาวมีมากมายหลายยี่ห้อ แต่ส่วนใหญ่จัดอยู่ในประเภทยาย้อมผมชนิดถาวร โดยน้ำยาจะประกอบไปด้วย ครีมสีและไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ (Hydrogen peroxide) ซึ่งสารเคมีทั้งสองชนิดสามารถซึมลึกเข้าไปถึงเส้นผมชั้นกลางได้ เพื่อทำให้เส้นผมเปลี่ยนเป็นสีดำและให้น้ำยาสามารถติดทนอยู่บนเส้นผมได้นานขึ้น อย่างไรก็ตามสารเคมีดังกล่าวเป็นตัวการสำคัญ ที่สามารถทำให้เราเกิดอาการแพ้ ผื่นคัน หรือผิวหนังอักเสบได้ เพราะตัวยาสำคัญของครีมสี คือสารพาราฟีนีลีนไดอะมีน (PPD) และพาราโทลูไดอะมีน (PTD) ซึ่งเป็นสารที่ทำให้เกิดอาการแพ้ และผิวหนังอักเสบ เช่น เกิดผื่นแดง อาการบวมรอบนัยน์ตา ผื่นคัน และหากแพ้มากอาจทำให้หายใจลำบากได้ ส่วนสารไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ จะทำหน้าที่กัดสีผม เพื่อให้เส้นผมมีสีอ่อนลง สามารถทำให้เกิดการระคายเคืองต่อหนังศีรษะ ทำให้ผมแข็งกระด้าง ทำลายเม็ดสีผมตามธรรมชาติ กลายเป็นยิ่งย้อมก็ยิ่งหงอกเร็วกว่าเดิมได้ นอกจากนี้หากเราใช้แอมโมเนีย ช่วยปรับสภาพความเป็นกรดด่างเพื่อให้สีติดผมดีขึ้น ก็สามารถทำให้ผมเสียหลุดร่วงได้เช่นกัน แนะวิธีเลือกน้ำยาปิดผมขาวเพื่อป้องการอาการแพ้ที่อาจเกิดขึ้น การเลือกน้ำยาปิดผมขาวให้ปลอดภัยต่อหนังศีรษะจึงเป็นเรื่องจำเป็น ซึ่งวิธีเลือกน้ำยาปิดผมขาวให้ปลอดภัยเราสามารถทำได้ดังนี้- เลือกผลิตภัณฑ์ย้อมผมที่มีฉลากภาษาไทยและได้รับมาตรฐาน อย .- ทดสอบการแพ้น้ำยาก่อนใช้ทุกครั้ง โดยการป้ายน้ำยาปิดผมขาวจำนวนเล็กน้อยลงบนท้องแขน เป็นเวลาอย่างน้อย 24 ชม.ซึ่งหากพบว่าไม่เกิดอาการแพ้ใดๆ ก็สามารถใช้ต่อได้ และเช็ดออกด้วยน้ำมันมะกอกหรือเบบี้ออย- เนื่องจากสารเคมีอย่างพาราฟีนีลีนไดอะมีน และพาราโทลูไดอะมีน สามารถทำให้เกิดอาการแพ้ได้บ่อย เราจึงควรหลีกเลี่ยง โดยสามารถเปลี่ยนไปใช้น้ำยาปิดผมขาวที่ไม่ใส่สารเคมีดังกล่าว เช่น ใช้สมุนไพรอย่าง เทียนกิ่ง (เฮนน่า) ดอกคาโมมายด์ย้อมผมแทน ซึ่งสีจากสมุนไพรจะเคลือบติดบนเส้นผมชั้นนอกเท่านั้นทั้งนี้เราสามารถผสมสมุนไพรดังกล่าวด้วยตนเอง หรือซื้อแบบสำเร็จรูปก็ได้ แต่ควรสังเกตฉลากให้ดีก่อนว่ามีสารเคมีหรือไม่  เพราะบางยี่ห้ออาจหลอกลวงผู้บริโภคด้วยการใส่สารเคมีเพื่อช่วยให้สีผมดำ เนื่องจากสมุนไพรดังกล่าว ไม่สามารถทำให้ผมสีดำสนิทได้ เพียงแค่ทำให้เข้มขึ้นเท่านั้น - ควรเว้นระยะห่างการย้อมผมให้นานกว่า 2 เดือน เพื่อให้หนังศีรษะฟื้นฟูจากการทำเคมี หรือแม้แต่การใช้สมุนไพร เราก็ไม่ควรทำบ่อยเพราะสามารถทำให้เส้นผมแห้งหรือหยาบกระด้างได้ และทุกครั้งที่ย้อมผมก็ไม่ควรหมักผมทิ้งไว้เกินคำแนะนำที่ระบุไว้ข้างกล่อง เพราะอาจทำให้เกิดอาการแพ้หรือผมร่วงได้- นอกจากนี้เราควรหลีกเลี่ยงการย้อมผม เมื่อหนังศีรษะมีรอยถลอก เป็นแผล หรือโรคผิวหนังเพื่อป้องกันไม่ให้สารเคมีถูกดูดซึมเข้าสู่ร่างกาย และไม่ใช้ยาย้อมผม ย้อมขนตาหรือขนคิ้ว เพราะอาจทำให้ตาบอดได้ข้อมูลอ้างอิง: http://www.mfu.ac.th/school/anti-aging/admin/uploadCMS/research/FcWed10439.pdf

ผมสวยสุขภาพดีเป็นสิ่งที่สาวๆ หลายคนปรารถนา ทำให้ตามท้องตลาดมีผลิตภัณฑ์เพื่อดูแลเส้นผมมากมายหลายประเภท ซึ่งหนึ่งในนั้นคือผลิตภัณฑ์จำพวกครีมนวดและครีมหมักผม ที่มักโฆษณาว่าช่วยทำให้เส้นผมนุ่มสลวย โดยควรใช้เป็นประจำหลังสระผม อย่างไรก็ตามผลิตภัณฑ์ดังกล่าวจะทำให้เส้นผมของเราสุขภาพดีขึ้นได้และเราควรใช้เป็นประจำตามคำโฆษณาจริงหรือมารู้จักครีมนวด-ครีมหมักผมกันก่อนครีมนวด (Conditioner) และครีมหมักผม (Treatment) เป็นเครื่องสำอางประเภทหนึ่งที่ใช้กับเส้นผม โดยมีจุดประสงค์เพื่อบำรุงเส้นผม ซึ่งส่วนใหญ่จะประกอบไปด้วยน้ำและสารอื่นๆ เพื่อเพิ่มความชุ่มชื่นหรือความอ่อนนุ่มให้กับเส้นผม โดยภายหลังการใช้จะต้องมีการล้างออก ทั้งนี้ครีมนวดและครีมหมักผมจะมีความแตกต่างกันตรงปริมาณของสารบางชนิด โดยครีมหมักผมจะมีความเข้มข้นและหนืดมากกว่าครีมนวดผม ครีมนวด-ครีมหมักผมสามารถบำรุงเส้นผมได้อย่างไรครีมนวดและครีมหมักผมส่วนใหญ่มีส่วนประกอบคล้ายกัน ได้แก่ สารจำพวกไขมันและน้ำมัน สารให้ความชุ่มชื้น สารประจุบวกและกรดอ่อน ซึ่งมีประโยชน์ต่อเส้นผมเราดังนี้1.สารจำพวกไขมันและน้ำมัน สามารถเพิ่มน้ำมันหล่อเลี้ยงเส้นผมและเคลือบเส้นผมของเราได้ โดยจะทำให้เส้นผมไม่พันกัน เพิ่มความเงางามและให้หวีจัดทรงง่ายขึ้น ซึ่งคนที่มีลักษณะผมแห้งจะสังเกตได้ว่า หากใช้แชมพูสระผมเพียงอย่างเดียว ผมจะพันกันและจัดทรงยาก อย่างไรก็ตามในครีมหมักผมจะใส่สารดังกล่าวในปริมาณสูงกว่าครีมนวดผม จึงไม่ควรใช้ทุกวันเพราะอาจทำให้ผมมันเร็วกว่าปกติ 2.สารให้ความชุ่มชื้น สามารถช่วยเพิ่มความชุ่มชื้นแก่เส้นผม เพื่อให้ผมดูสลวยมีชีวิตชีวา ซึ่งเหมาะสำหรับผู้ที่ผมแห้งเสีย ที่ต้องการให้เส้นผมนุ่มลื่นหรือสุขภาพดีขึ้น 3. สารประจุบวกช่วยลดประจุลบจากการใช้แชมพูสระผม ซึ่งช่วยให้หวีผมง่ายขึ้น ลดการเกิดไฟฟ้าสถิตของเส้นผม 4.กรดอ่อน ช่วยลดความเป็นด่างจากการใช้แชมพูสระผม เพื่อไม่ให้เคราตินในเส้นผมเกิดการพองตัวและเปราะง่าย โดยปรับให้เกิดความสมดุล ทำให้หวีผมง่ายขึ้นและช่วยลดอาการผมแตกปลายได้ แล้วเราควรใช้ครีมนวด-ครีมหมักผมอย่างไรดีแม้ครีมนวดและครีมหมักผมจะมีส่วนประกอบ ซึ่งสามารถบำรุงผมของเราได้ดังที่กล่าวไปข้างต้น แต่มีความเข้มข้นของสารบางชนิดต่างกัน ทำให้มีวิธีเลือกใช้ที่ต่างกันเล็กน้อย ดังนี้1. ควรเลือกให้เหมาะสมกับสภาพผมหรือหนังศีรษะของตนเอง โดยหากเราเป็นคนผมมันง่ายควรใช้ครีมนวดผมมากกว่าครีมหมักผม หรือหากเราเป็นคนผมแห้งก็ควรใช้ครีมหมักผมสัปดาห์ละ 2 - 3 ครั้ง2. ควรใช้หลังกิจกรรมที่สามารถทำร้ายเส้นผม เช่น การว่ายน้ำ เพราะแม้ว่าหมวกว่ายน้ำจะช่วยลดโอกาสที่จะให้เส้นผมสัมผัสกับน้ำและคลอรีนโดยตรง แต่คลอรีนที่อยู่ในสระว่ายน้ำ มีฤทธิ์กัดกร่อนและสามารถจับกับโปรตีนบนผิวหนังได้ดี จึงสามารถดึงความชุ่มชื้นออกจากผิวหรือเส้นผมได้ จึงควรใช้ครีมนวดผมเพื่อเพิ่มความชุ่มชื้นให้กับเส้นผม หรือหากเส้นผมต้องโดนความร้อนบ่อยๆ ก็ควรใช้ครีมหมักผมบำรุงบ้าง3. ควรใช้หลังสระผม เพราะแชมพูจะช่วยล้างสิ่งสกปรกออกก่อน แต่จะทิ้งสารประจุลบและความเป็นด่างไว้ การบำรุงต่อด้วยครีมนวดหรือครีมหมักผมจึงช่วยปรับให้สภาพเป็นกลางเพื่อทำให้ผมจัดทรงง่ายขึ้น จึงเหมาะสำหรับผู้ที่มีปัญหาผมไร้น้ำหนัก จัดทรงยากนั่นเอง4. ควรใช้เฉพาะบริเวณตรงกลางถึงปลายผม เพราะจะไม่ทำให้หนังศีรษะมันและควรชโลมทิ้งไว้ 1-2 นาที จากนั้นควรล้างออกให้สะอาด เพราะหากผลิตภัณฑ์ดังกล่าวมีการตกค้างสามารถทำให้ฝุ่นเกาะที่เส้นผมได้ง่ายขึ้น ซึ่งอาจทำให้รูขุมขนบนหนังศีรษะอุดตัน และนำไปสู่การอักเสบได้ 5. ควรเลือกซื้อผลิตภัณฑ์ที่มีฉลากภาษาไทย และมีข้อความตามที่กฎหมายกำหนด คือ ชื่อผลิตภัณฑ์/ประเภทสารที่ใช้เป็นส่วนผสม/วิธีใช้/ชื่อและสถานที่ตั้งผู้ผลิตหรือผู้นำเข้า/ครั้งที่ผลิต เดือนปีที่ผลิตและปริมาณสุทธิ นอกจากนี้ควรซื้อจากร้านค้าที่เชื่อถือได้ เพื่อป้องกันผลิตภัณฑ์ที่ไม่ได้มาตรฐาน ซึ่งอาจมีการปนเปื้อนของแบคทีเรีย ยีสต์และราสูงเกินกำหนด โดยหากเรานำผลิตภัณฑ์ดังกล่าวไปใช้ อาจทำให้เชื้อจุลินทรีย์เข้าสู่ร่างกายผ่านทางผิวหนังที่อักเสบเป็นสิว แผลและเกิดการติดเชื้อได้ ข้อมูลอ้างอิง: ความรู้พื้นฐานสำหรับเส้นผม อ.ดร.อัญชลี จินตพัฒนากิจ ภาควิชาเภสัชกรรม คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล http://www.medplant.mahidol.ac.th/events/25560515/25560515_04.pdf   

สภาพอาการบ้านเราในช่วงนี้ นอกจากจะร้อนจัดแล้ว บางเวลาก็ฝนตกหนัก ทำให้สาวๆ ต้องดูแลสุขภาพผิวเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า เพราะผิวหนังของเราสามารถสูญเสียความชุ่มชื้นในสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงเช่นนี้ได้ ซึ่งอาจส่งผลให้เราเหี่ยวก่อนวัย หรือผิวหนังอักเสบจากอาการผิวแตกได้ แล้วอย่างนี้เราจะมีวิธีดูแลผิวอย่างไรดีปัจจัยที่สามารถส่งผลให้ผิวแห้งมีอะไรบ้างตามธรรมชาติผิวหนังของคนเราจะมีความชุ่มชื้นอยู่แล้ว แต่จะมีปัจจัยต่างๆ ที่มาทำลายความชุ่มชื้นเหล่านั้น ซึ่งมีดังนี้- อายุ อาการผิวแห้งนี้พบได้กับคนทุกเพศทุกวัย แต่จะพบได้บ่อยในเด็กเล็กและผู้สูงอายุ เพราะวัยเด็กผิวหนังยังพัฒนาไม่สมบูรณ์ ทำให้มีความบอบบางกว่าผู้ใหญ่ ส่วนในผู้สูงอายุผิวหนังจะเริ่มเสื่อมถอย ทำให้ผิวยิ่งบางและแห้งมากขึ้น ซึ่งพบว่าในผู้สูงอายุบางราย ผิวหนังจะมีลักษณะเป็นสะเก็ดแห้ง หรืออาจมีร่องแตก คล้ายเกล็ดปลาและสามารถเป็นได้ทั้งตัว - กรรมพันธุ์ สามารถทำให้เกิดปัญหาผิวแห้งได้ เช่น ผื่นภูมิแพ้ผิวหนัง โรคสะเก็ดเงิน - เมื่อฮอร์โมนเปลี่ยนแปลง เช่น ระยะตั้งครรภ์ หรือภาวะหมดประจำเดือน- สภาพอากาศ แม้ว่าในฤดูหนาวจะพบอาการผิวแห้งมากกว่าในฤดูอื่นๆ แต่ในสภาพอากาศที่ร้อนจัด แสงแดดสามารถทำให้น้ำระเหยออกจากผิวได้มากขึ้นเช่นกัน- การใช้ยารักษาโรคหรือยาสมุนไพรบางชนิด เช่น สารจากขมิ้น ว่านหางจระเข้ หรือการกินยาขับปัสสาวะ ยารักษาโรคความดันสูง สามารถก่อให้เกิดความระคายเคืองต่อผิว และทำให้ผิวแห้งมากขึ้น - การทำความสะอาดผิวบ่อยๆ ทำให้มีโอกาสชำระล้างไขมันที่จำเป็นต่อผิว เช่น เซราไมด์ ที่มีหน้าที่ป้องกันน้ำระเหยออกจากผิว ซึ่งจะทำให้ผิวอ่อนแอ และสูญเสียความชุ่มชื้นได้ง่ายขึ้น - สารทำความสะอาดผิวที่ไม่อ่อนโยน เช่น สบู่ สบู่ยา (สบู่ที่มีวิธีส่วนผสมของตัวยา) หรือแอลกอฮอล์จะทำลายชั้นไขมันที่จำเป็น ทำให้ผิวยิ่งอ่อนแอ- การสูบบุหรี่หรือดื่มแอลกอฮอล์เป็นประจำ สารนิโคตินในบุหรี่และแอลกอฮอล์สามารถทำให้ผิวหนังเสื่อมสภาพ เหี่ยวแห้ง หย่อนยาน เกิดริ้วรอยได้เร็วขึ้น และในบางคนอาจทำให้เป็นสิวได้ง่ายขึ้นอีกด้วยผิวแห้งแล้วจะเกิดอะไรขึ้นผิวแห้ง(dry skin) คือสภาพผิวที่มีปัญหา ซึ่งเกิดขึ้นจากการสูญเสียน้ำออกจากผิว โดยสามารถเกิดขึ้นได้ ทั้งกับผิวหน้าและผิวกาย เมื่อผิวแห้งจะทำให้ผิวหนังไม่เต่งตึง และบางคนจะเห็นเป็นรอยแตกคล้ายผิวงู ในบริเวณขา หน้าท้อง หรือทำให้เกิดรอยเหี่ยวย่นบนใบหน้า นอกจากนี้ยังสามารถทำให้เกิดไฝหรือขี้แมลงวันบนผิวหนังเพิ่มขึ้นได้ ทั้งนี้หากเราผิวแห้งมากขึ้นเรื่อยๆ จะทำให้มีอาการคันร่วมด้วย ซึ่งหากเราเผลอไปเกาจนเป็นนิสัย สามารถส่งผลให้ผิวหนังอักเสบ เช่น มีอาการบวมแดง ผิวหนังยกตัวนูนขึ้น เป็นผื่นหรือเป็นตุ่มแนะวิธีการดูแลผิวแห้งหากสาวๆ ต้องการดูแลให้ผิวหนังกลับมาชุ่มชื้นเหมือนเดิม อย่างแรกเลยคือต้องอาศัยความอดทน ในการดูแลผิวอย่างสม่ำเสมอ และสามารถทำตามวิธีดังนี้- ดื่มน้ำเปล่าให้เพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย เพื่อป้องกันไม่ให้ผิวขาดน้ำ นอกจากนี้ควรรับประทานอาหารให้ครบ 5 หมู่ เพราะหากเราได้รับสารอาหารไม่เพียงพอ สามารถส่งผลให้ผิวขาดวิตามิน และผิวแห้งมากขึ้นได้- เลือกประเภทของการบำรุงผิวให้เหมาะกับตนเอง ในหน้าร้อนเราก็สามารถบำรุงผิวได้ โดยเลือกให้ครีมบำรุงไม่เหนอะหนะ ซึ่งสามารถแบ่งความเข้มข้น เรียงจากมากไปน้อยได้ดังนี้ โลชั่น ครีม น้ำมัน (เช่น เบบี้ออย) และขี้ผึ้ง ซึ่งเราอาจะเก็บน้ำมันและขี้ผึ้ง ไว้ใช้ในหน้าหนาว หรือกรณีที่ผิวแห้งมากเป็นพิเศษ นอกจากนี้ควรเลือกครีมบำรุงผิวที่ปราศจากน้ำหอม แอลกอฮอล์ หรือสารกันเสีย เพราะอาจทำให้เราแพ้ได้- ควรหยุดใช้สบู่หรือครีมอาบน้ำที่ทำให้ผิวแห้งยิ่งกว่าเดิม เช่น สบู่ยา- ทาครีมหลังการอาบน้ำเสร็จใหม่ๆ เพราะจะลดปัญหาการเหนอะหนะ และทำให้บำรุงผิวได้ดียิ่งขึ้น- หลีกเลี่ยงการอาบน้ำอุ่นเป็นประจำ หรืออยู่ในที่สภาพอาการร้อนหรือหนาวจัดสม่ำเสมออย่างไรก็ตามหากเราพบว่าผิวยังแห้งแตกมากเหมือนเดิม ก็ไม่ควรเกาหรือปล่อยให้หายเอง แต่ควรไปพบแพทย์ เพราะอาจจะต้องใช้ยาทาผิวหนังลดการอักเสบ เพื่อรักษาอาการดังกล่าวโดยเฉพาะ  

สาวๆ ที่ชื่นชอบการแต่งหน้าส่วนใหญ่คุ้นเคยกับการใช้อุปกรณ์แต่งหน้า ไม่ว่าจะเป็นแปรง ฟองน้ำ หรือที่ดัดขนตา เพราะอุปกรณ์เหล่านี้อาจถือได้ว่าเป็นอาวุธสำคัญ ที่สามารถช่วยให้เราแต่งหน้าได้สะดวกรวดเร็วขึ้น ทั้งยังช่วยสร้างความงามที่เราพอใจให้กับใบหน้าเราได้อีกด้วย อย่างไรก็ตามอุปกรณ์แต่งหน้าก็เหมือนเครื่องมืออื่นๆ ที่เราต้องดูแลรักษาและทำความสะอาด ซึ่งหากเราละเลยอาจทำให้ผลลัพธ์ของการใช้งานไม่เป็นไปตามที่เราหวังไว้ เช่น เป็นสิว หรือมีอาการแพ้ผื่นขึ้นที่ผิวหน้า โดยมีสาเหตุมาจากเชื้อโรคหรือเชื้อแบคทีเรียที่สะสมอยู่ในอุปกรณ์เหล่านั้น แล้วอย่างนี้เราควรทำอย่างไรเพื่อให้อุปกรณ์แต่งหน้ามีความปลอดภัยต่อใบหน้าของเรามาเริ่มตรวจสอบอุปกรณ์แต่งหน้าที่เรามีกันก่อน อุปกรณ์แต่งหน้าสามารถแบ่งได้กว้างๆ ดังนี้1. แปรงแต่งหน้าแปรงแต่งหน้าสามารถช่วยให้เราควบคุมปริมาณเครื่องสำอาง หรือแต่งแต้มให้ตรงตำแหน่งที่เราต้องการ รวมทั้งยังช่วยผสมหรือเบลนด์ (Blend) เครื่องสำอางที่มีเนื้อครีมให้เรียบเนียนไปกับใบหน้าของเรา ซึ่งเราสามารถแบ่งประเภทของแปรงแต่งหน้าได้ตามการใช้งานได้เช่น แปรงลงรองพื้น จะมีลักษณะแบนและโค้งมน ใช้เพื่อเกลี่ยรองพื้นให้เรียบเนียนยิ่งขึ้น หรือแปรงทาคิ้ว ที่มักมีลักษณะขนแข็งและสั้น ตัดเป็นมุมเอียง เพื่อให้เราวาดทรงคิ้วได้สะดวก 2. ฟองน้ำแต่งหน้าฟองน้ำแต่งหน้ามีทั้งแบบธรรมดา(Puff) ที่อยู่ในตลับแป้งหรือในคุชั่น(Cushion) และฟองน้ำรูปไข่ ซึ่งสามารถใช้เพื่อซับแป้งให้ติดหน้า หรือเบลนด์เครื่องสำอางเนื้อครีมให้เข้ากับผิวหน้าเรา ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับผู้ใช้ว่าถนัดการใช้แปรงหรือฟองน้ำมากกว่ากัน 3. ที่ดัดขนตา ที่ดัดขนตาสามารถช่วยให้เราขนตายาวขึ้นได้ แต่หากเราใช้แล้วพบว่าขนตาไม่ยาวงอนยาวขึ้นอย่างที่ต้องการ อาจมีสาเหตุจากการเลือกที่ดัดขนตาที่ไม่เหมาะสมกับรูปตาของเรา หรือหากที่ดัดขนตาพังง่ายผิดปกติ อาจมีสาเหตุจากวัสดุที่ใช้ไม่มีความแข็งแรงทนทาน ซึ่งเราควรเลือกที่ดัดขนตาที่ทำจากโลหะมากกว่าพลาสติกหรือยาง และควรเลือกแบบที่มีแผ่นยางรองบนที่หนีบการวิธีเก็บรักษาอุปกรณ์แต่งหน้าให้เหมาะสมวิธีการเก็บรักษาอุปกรณ์เครื่องสำอางสามารถทำได้ง่ายๆ ตามขั้นตอนดังนี้1. ล้างให้สะอาดไม่ว่าจะเป็นแปรงหรือฟองน้ำแต่งหน้า เราควรทำความสะอาดอย่างน้อยเดือนละครั้ง หรือในกรณีที่เห็นว่าขนแปรงไม่ค่อยนุ่มหรือเริ่มติดกันเป็นก้อนก็สามารถทำความสะอาดได้ทันที โดยใช้น้ำยาทำความสะอาดแปรงแต่งหน้าหรือสบู่อ่อนๆ เช่น สบู่เด็ก ซึ่งเราควรถูแปรงหรือฟองน้ำกับสบู่ไปเรื่อยๆ จนกว่าคราบเครื่องสำอางจะหลุดออกจนหมด จากนั้นจึงล้างให้สะอาดอีกครั้งด้วยน้ำเปล่า ทั้งนี้เราควรคว่ำขนแปรงลง เพื่อป้องกันไม่ให้น้ำเข้าไปทำลายกาวที่ยึดเกาะแปรงกับด้ามให้หลุดออกจากกัน ส่วนที่ดัดขนตาควรทำความสะอาดก่อนใช้อยู่เสมอ เพราะอาจมีฝุ่นละอองหรือสิ่งสกปรกจากคราบมาสคาร่าติดอยู่ ซึ่งมีวิธีง่ายๆ คือ นำสำลีชุบน้ำยาเช็ดรอบดวงตาหรืออายรีมูฟเวอร์ (Eye remover) มาเช็ดบริเวณส่วนที่เลอะหรือบนแผ่นยางรองหนีบ จากนั้นเช็ดออกให้สะอาดด้วยกระดาษทิชชู่ 2. ตากให้แห้งหลังล้างทำความสะอาดเรียบร้อย เราควรเช็ดและตากอุปกรณ์แต่งหน้าให้แห้งสนิทก่อนเก็บรักษา หรือนำไปใช้ในครั้งต่อไป เพื่อป้องกันการเกิดเชื้อราหรือการสะสมของเชื้อแบคทีเรีย 3. เก็บรักษาในที่เหมาะสมอุปกรณ์แต่งหน้าต่างๆ ควรอยู่ในที่อากาศถ่ายเท หรือในกล่องที่สามารถระบายอากาศได้ เพราะหากเราเก็บไว้ในที่อับชื้น เช่น ในห้องน้ำหรือในถุงซิบล็อกอาจทำให้ขึ้นราได้ หรือในสถานที่มีขี้ฝุ่นเยอะก็อาจทำให้เชื้อโรคและแบคทีเรียเกิดการสะสมรวดเร็วขึ้น ทั้งนี้หากพบว่าอุปกรณ์เหล่านั้นเสื่อมสภาพก็ควรเปลี่ยนใหม่ เช่น ขนแปรงแต่งหน้าหลุดหักงอ หรือยางรองที่ดัดขนตาฉีกขาด  

ผู้ที่ชื่นชอบการแต่งหน้าเป็นประจำ สิ่งหนึ่งที่หลีกเลี่ยงได้ยากคือสิว ซึ่งมักเกิดขึ้นเมื่อเราล้างเครื่องสำอางไม่สะอาด จนทำให้เกิดการอุดตันรูขุมขน สำหรับบางคนแม้จะล้างสะอาดหน้าแล้วก็ยังเป็นสิวหรือมีผื่นเล็กๆ ขึ้นอยู่เสมอ ก็อาจเป็นไปได้ว่าเราเลือกผลิตภัณฑ์ล้างเครื่องสำอางที่ไม่เหมาะสมกับสภาพผิวหน้าของเรา ซึ่งอาจส่งผลเสียในระยะยาวให้หน้าเหี่ยวก่อนวัยได้ แล้วอย่างนี้เราควรมีวิธีเลือกผลิตภัณฑ์ล้างเครื่องสำอางอย่างไร ให้สะอาดและเหมาะสมกับผิวหน้าตัวเองเริ่มจากเช็คสภาพผิวหน้าของตัวเองก่อน ก่อนที่เราจะเลือกผลิตภัณฑ์ล้างเครื่องสำอาง เราควรรู้ว่าสภาพผิวหน้าของเราเป็นแบบไหน ซึ่งสามารถแบ่งออกได้เป็น 4 ประเภทดังนี้1. ผิวธรรมดา (Normal Skin) คือ ผิวที่มีความสมดุล ไม่แห้งหรือมันเกินไป ซึ่งเรียกได้ว่าเป็นผิวที่มีสุขภาพดี2. ผิวแห้ง (Dry Skin) คือ ผิวที่มีความมันน้อยกว่าปกติ เนื่องจากขาดกรดไขมันที่จำเป็นในการรักษาความชุ่มชื้น ทำให้รู้สึกหยาบกร้านและดูหมองคล้ำ นอกจากนี้ยังทำให้เกิดริ้วรอยก่อนวัยได้ง่ายที่สุด3. ผิวมัน (Oily Skin) คือ ผิวที่มีการผลิตความมันในปริมานมากเกินไป จะมีลักษณะมัน เงาและสามารถมองเห็นรูขุมขนได้ชัดเจน4. ผิวผสม (Combination Skin) คือ ผิวที่แห้งและมันบริเวณทีโซน (T-zone) ตรงหน้าผากและจมูก เริ่มทำความรู้จักผลิตภัณฑ์ล้างเครื่องสำอางปัจจุบันผลิตภัณฑ์ล้างเครื่องสำอาง หรือ Cleansing ตามท้องตลาดมีหลายประเภท เพราะผู้ผลิตมักออกแบบมาให้เหมาะสำหรับผู้มีสภาพผิวที่แตกต่างกัน  ซึ่งเราสามารถจำแนกออกมาเป็นประเภทใหญ่ๆ ได้ดังนี้1. Cleansing water คือ ผลิตภัณฑ์ล้างเครื่องสำอางแบบน้ำ ไม่มีส่วนประกอบของน้ำมัน (oil-free) ทำให้ไม่มีความเหนอะหนะ เหมาะสำหรับคนผิวมัน และผู้ที่แต่งหน้าอ่อนๆ2. Cleansing milk คือ ผลิตภัณฑ์ล้างเครื่องสำอางเนื้อเหลวกึ่งข้น ซึ่งมีน้ำและน้ำมันเป็นส่วนประกอบ โดยบางยี่ห้ออาจมีน้ำนมผสมอยู่ด้วย เหมาะสำหรับคนผิวธรรมดา – แห้ง 3. Cleansing Cream และ Balm คือ ผลิตภัณฑ์ทำความสะอาดชนิดครีม ส่วนใหญ่จะมี Mineral Oil, Beeswax เป็นส่วนประกอบ เหมาะสำหรับคนผิวธรรมดา – แห้งมาก แต่ไม่เหมาะสำหรับการใช้ล้างหน้าเป็นประจำ เพราะอาจทำให้อุดตันรูขุมขนได้ 4. Cleansing Oil คือ ผลิตภัณฑ์ทำความสะอาดเครื่องสำอางที่มีลักษณะเป็นน้ำมัน และมี Mineral oil เป็นส่วนประกอบทำให้ล้าง make up ได้ดียิ่งขึ้น เมื่อล้างแล้วจะทำให้หน้ามีความชุ่มชื่น ไม่แห้งตึง จึงเหมาะสำหรับผู้ที่มีผิวแห้ง แต่ไม่เหมาะสำหรับผู้ที่มีแนวโน้มเป็นสิวง่ายเพราะสามารถอุดตันรูขุมขนได้ดี5. Eye remover หรือ Dual Phase Cleansing คือ ผลิตภัณฑ์ล้างเครื่องสำอางเฉพาะรอบดวงตาและริมฝีปาก โดยมีส่วนประกอบหลักคือน้ำและน้ำมัน หากมองภายนอกจะเห็นว่าแยกเป็น 2 ชั้น เหมาะสำหรับทุกสภาพผิวทั้งนี้สำหรับบางคนที่นำ Baby oil มาล้างเครื่องสำอาง พบว่าส่วนผสมหลักคือ mineral oil ซึ่งไม่เหมาะสำหรับผู้ที่มีผิวมัน เพราะสามารถทำให้หน้ามันมากขึ้น และอุดตันรูขุมขนจนทำให้เกิดสิวได้แนะวิธีเลือกผลิตภัณฑ์ล้างเครื่องสำอางนอกจากเราจะเลือกผลิตภัณฑ์ล้างเครื่องสำอางให้เหมาะสมกับสภาพผิวหน้าของเราแล้ว อีกสิ่งหนึ่งที่สำคัญไม่แพ้กันคือ สารต่างๆ ที่เป็นส่วนประกอบของผลิตภัณฑ์นั้นๆ ซึ่งสามารถทำให้เราแพ้หรือเกิดอาการระคายเคืองได้ ดังนั้นวิธีเบื้องต้นในการเลือกผลิตภัณฑ์ล้างเครื่องสำอางคือ- ควรเลือกผลิตภัณฑ์ล้างเครื่องสำอางที่ไม่มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์ เพราะสามารถทำลายสมดุลของใบหน้า และทำให้ผิวแห้งตึงหรืออักเสบได้ - หลีกเลี่ยงผลิตภัณฑ์ล้างเครื่องสำอางที่มีน้ำหอม เพราะสามารถทำให้เกิดการแพ้ หรือระคายเคืองผิวได้มากที่สุด- หลีกเลี่ยงผลิตภัณฑ์ล้างเครื่องสำอางที่มีสารกันบูด เพราะสามารถทำให้เกิดอาการแพ้หรือระคายเคืองได้

การมีริมฝีปากที่สวยงามได้รูป ถือเป็นความใฝ่ฝันของใครหลายคน เพราะสามารถช่วยเพิ่มเสน่ห์ให้กับใบหน้าและช่วยสร้างความมั่นใจได้ ทำให้เกิดกระแสการศัลยกรรมตกแต่งริมฝีปากให้เป็นทรงกระจับ หรือการฉีดปากให้อวบอิ่ม อย่างไรก็ตามหากเราไม่อยากเจ็บตัวฟรีๆ ข้อควรรู้เบื้องต้นก่อนการศัลยกรรมริมฝีปากมีอะไรบ้าง เราไปดูกันเลย รู้จักประเภทการศัลยกรรมตกแต่งริมฝีปากกันก่อนรูปแบบการตกแต่งริมฝีปากที่คนส่วนใหญ่นิยมมี 3 ประเภทดังนี้ 1. การศัลยกรรมปากกระจับหรือทรงปีกนก เป็นการตัดหรือเย็บริมฝีปากด้านบนเข้าไป เพื่อให้ได้รูปทรงที่ต้องการ เหมาะสำหรับผู้ที่มีริมฝีปากหนาไม่ได้รูป โดยอาจมีการทำศัลยกรรมปากบางทั้งริมฝีปากบนและล่างควบคู่ไปด้วย ซึ่งการศัลยกรรมดังกล่าวจะอยู่กับเราไปตลอดชีวิต การหาข้อมูลก่อนตัดสินใจทำจึงสำคัญมาก ทั้งนี้เราควรทำเมื่ออายุ 18 ปีขึ้นไปแต่ไม่ควรเกิน 45 ปี เพราะเมื่อเราอายุมากขึ้นปากจะตกตามธรรมชาติ การศัลยกรรมริมฝีปากในลักษณะดังกล่าวอาจออกมาไม่สวยดั่งใจได้ 2. การฉีดริมฝีปากให้อวบอิ่ม หรือการฉีดฟิลเลอร์ด้วยสารเติมเต็มที่เรียกว่า ไฮยาลูโลนิค แอซิด (Hyaluronic acid) ซึ่งเป็นสารที่ได้รับรองมาตรฐาน อย. ทำให้มีความปลอดภัยสูง สามารถสลายตัวได้ตามธรรมชาติ เหมาะกับผู้ที่มีริมฝีปากบาง ขอบปากไม่ชัดเจนหรือผู้ที่มีร่องใต้มุมปากและมุมปากตกนิดๆ โดยหากทำแล้วจะอยู่ได้นานประมาณ 6 เดือน - 1 ปี (ขึ้นอยู่กับการดูแลเป็นหลัก) 3. การศัลยกรรมยกริมฝีปาก เพื่อปรับริมฝีปากให้ได้สัดส่วนที่ดูเป็นธรรมชาติ เหมาะสำหรับผู้ที่ริมฝีปากเสียรูป โดยขณะพูดหรือยิ้มอาจมองไม่เห็นส่วนของฟันบน ทั้งนี้อัตราค่าบริการการศัลยกรรมตกแต่งริมฝีปากแต่ละประเภท ในสถานพยาบาลต่างๆ นั้นไม่เท่ากัน แต่ส่วนใหญ่ราคาจะเริ่มที่ 10,000 บาทขึ้นไป   ควรเปรียบเทียบข้อมูลก่อนตัดสินใจในยุคแรกของการทำศัลยกรรมริมฝีปากมีจุดประสงค์เพื่อรักษา หรือแก้ไขข้อบกพร่องของผู้ที่มีความพิการ เช่น ปากแหว่งเพดานโหว่ หรือผู้ที่เคยได้รับอุบัติเหตุจนทำให้มีแผลเป็นบริเวณริมฝีปาก เช่น ผู้ที่ถูกไฟไหม้ น้ำร้อนลวกหรือเสียโฉม แต่ปัจจุบันมักทำเพื่อความสวยงามโดยเฉพาะ โดยส่วนใหญ่ผู้ที่ทำศัลยกรรมปากกระจับหรือปากบาง มักต้องการให้ริมฝีปากได้รูปเหมือนกำลังยิ้มอ่อนๆ อยู่ตลอดเวลา ส่วนผู้ที่ฉีดริมฝีปากให้อวบอิ่มมักเน้นให้ปากดูเซ็กซี่ ซึ่งบางส่วนยอมรับว่าได้รับอิทธิพลจากคนดังฝั่งตะวันตก เช่น ไคลี่ เจนเนอร์ (Kylie Jenner) หรือเพื่อให้หน้าดูเด็กลง เพราะเมื่อคนเราอายุมากขึ้น ริมฝีปากจะเริ่มบางและริ้วรอยบริเวณริมฝีปากก็มากขึ้น การเพิ่มขนาดของริมฝีปาก ด้วยการฉีดริมฝีปากให้อวบอิ่ม ก็เป็นอีกหนึ่งวิธีที่สามารถช่วยลดรอยย่นและร่องที่ริมฝีปากได้ อย่างไรก็ตามการทำศัลยกรรมในลักษณะดังกล่าวก็สามารถส่งผลข้างเคียงได้ เช่น - การทำปากกระจับเกินไป อาจทำให้ปิดริมฝีปากไม่สนิท เพราะตัดเนื้อบริเวณริมฝีปากบนออกไป ทำให้แม้เกร็งกล้ามเนื้อให้ปากบนล่างปากประกบกันแล้วก็อาจเห็นช่องว่างระหว่างปากอยู่ดี หรือเวลายิ้มก็จะเห็นเหงือกมากขึ้น - การทำปากบาง โดยหากทำกับศัลยแพทย์ที่ไม่ชำนาญหรือไม่พอใจภายหลัง แม้สามารถแก้ไขได้ด้วยการฉีดปากให้อวบอิ่มขึ้น (ควรเว้นระยะห่างอย่างน้อย 3 เดือน) แต่ไม่สามารถทำศัลยกรรมปากกระจับได้ เพราะไม่เหลือเนื้อปากให้ทำต่อแล้ว นอกจากนี้เมื่ออายุมากขึ้นริมฝีปากก็จะยิ่งบางไปอีกเรื่อยๆ จนอาจมองไม่เห็นริมฝีปากเลย - การทำปากอวบอิ่ม แม้จะฉีดด้วยสารที่มีความปลอดภัย แต่บางคนก็อาจแพ้ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากเป็นสารที่ไม่ได้รับมาตรฐานก็สามารถทำให้เกิดผลร้ายแรงได้มากขึ้น เช่น ฉีดผิดตำแหน่งจนสารดังกล่าวเข้าไปในกระแสเลือด จนเกิดการอุดตันของหลอดเลือดทำให้เนื้อตาย หรืออาจติดเชื้อจนเน่า เทคนิคการเลือกทำให้ “สวยและปลอดภัย”1. เลือกศัลยแพทย์ที่มีความชำนาญ ทั้งนี้ควรตรวจสอบรายชื่อศัลยแพทย์ตกแต่งที่ได้รับวุฒิบัตร และการอนุมัติจากแพทยสภาก่อนรับการรักษาที่เว็บไซต์ http://www.tmc.or.th/ 2. เลือกสถานพยาบาลที่ได้รับมาตรฐานและดำเนินการถูกต้องตามกฎหมาย 3. เลือกฉีดสารเติมเต็มที่ได้รับมาตรฐาน อย. 4. สำรวจความพร้อมของตัวเอง เช่น ไม่เป็นคนเลือดออกง่าย ไม่มีประวัติการแพ้รุนแรง หรือกำลังตั้งครรภ์อยู่ ซึ่งหากมีข้อสงสัยใดๆ ควรสอบถามศัลยแพทย์ให้แน่ใจก่อน 5. เลือกเทคนิคการทำปากอวบอิ่มหรือปากบางด้วยตนเองง่ายๆ ด้วยเครื่องสำอาง เช่น การเขียนขอบปากให้หนาขึ้นด้วยลิปสติกเขียนขอบปาก (Lip liner) หรืออาจจะใช้ลิปสติกสีแดงเข้มระบายด้านในริมฝีปากบน โดยทำเป็นทรงกระจับด้วยตัวเอง ข้อมูลอ้างอิง สมาคมแพทย์ผิวหนังแห่งประเทศไทย : http://www.dst.or.th/html/index.php /  สมาคมศัลยแพทย์ตกแต่งเสริมสวยแห่งประเทศไทย : http://www.surgery.or.th/topics/thin-lip.pdf  และ http://www.plasticsurgery.or.th/pub_method.php  

ไม่ว่าจะผ่านไปกี่สมัย กระแสนิยมความขาวก็ยังคงมีอยู่เสมอ ซึ่งไม่เว้นแม้ในจุดอับอย่าง “รักแร้” ที่หากดำคล้ำก็สามารถสร้างความกังวล และส่งผลต่อความมั่นใจให้กับสาวๆ ส่วนใหญ่ได้ เราจึงมักเห็นสารพัดวิธีช่วยให้รักแร้ขาว แต่จะมั่นใจว่าปลอดภัยและได้ผลมากน้อยแค่ไหน ลองไปดูกันเลยมารู้จักสาเหตุรักแร้ดำกันก่อน ผิวหนังบริเวณรักแร้ของเรา ไม่ได้ดำคล้ำไปกว่าสีผิวบริเวณอื่นๆ ของร่างกายตั้งแต่เกิด แต่เพราะมีหลายปัจจัยมากระตุ้นมากกว่า ซึ่งเราสามารถแบ่งอย่างกว้างๆ ได้ 7 ข้อ คือ1. การเสียดสี ถือเป็นปัจจัยหลักที่ทำให้รักแร้ดำและหนาขึ้น 2. การใช้ผลิตภัณฑ์ใต้วงแขน เช่น โรลออน สเปรย์ดับกลิ่นกาย ที่มีน้ำหอมหรือแอลกอฮอล์ ก็สามารถทำให้ผิวหนังบริเวณนั้นดำคล้ำมากขึ้น 3. การกำจัดขน โดยหากเราใช้แหนบหรือครีมกำจัดขน (Wax) อาจทำให้เกิดการระคายเคืองผิวหนัง หรืออักเสบ ซึ่งส่งผลให้รักแร้คล้ำขึ้นได้ 4. การรักษาความสะอาดที่ไม่เพียงพอ สามารถทำให้เกิดการสะสมของเชื้อแบคทีเรีย 5. การมีน้ำหนักตัวมากเกินไป สามารถทำให้เกิดการเสียดสีบริเวณใต้วงแขนมากว่าปกติ 6. การเป็นโรคต่างๆ เช่น โรคเบาหวาน เพราะสัญญาณเตือนเบื้องต้นสำหรับผู้ป่วยเบาหวาน คือ ลำคอและรักแร้ มีรอยดำเป็นปื้น ที่ไม่สามารถถูออกได้ หรือเป็นโรคมะเร็งกระเพาะอาหาร โดยรักแร้จะมีปื้นหนาคล้ายกำมะหยี่สีดำ (Acanthosis nigricans, An) 7. การเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมน ซึ่งสามารถเกิดขึ้นได้กับผู้หญิงที่กำลังตั้งครรภ์ ส่งผลให้รักแร้คล้ำขึ้นกว่าเดิม อย่างไรก็ตามสามารถหายเองได้หลังจากคลอดบุตรแล้ว สารพัดวิธีช่วยให้รักแร้ขาว ปลอดภัยแค่ไหน1. การใช้ครีมทารักแร้ขาว อาจมีส่วนผสมของสารต้องห้าม เช่น สารปรอท ไฮโดรควิโนน ซึ่งสามารถทำให้ผิวของเราเกิดการระคายเคืองและดำคล้ำกว่าเดิมได้ จึงควรมีการทดสอบการแพ้เบื้องต้นก่อนใช้ 2. การใช้กรด AHA หรือ Glycolic acid ทารักแร้ เพื่อให้ผลัดเซลล์ผิวเก่า วิธีการนี้สามารถทำให้เกิดการระคายเคืองต่อผิวหนังใต้วงแขนมากที่สุด และอาจส่งผลให้รักแร้ดำคล้ำกว่าเดิม จึงควรใช้อย่างระมัดระวัง โดยเลือกความเข้มข้นไม่เกิน 15% และไม่ควรทาทิ้งไว้เกิน 10 นาที 3. การทำไอออนโต (Iontophoresis) หรือการใช้กระแสไฟฟ้านำยาหรือสารเคมีลงสู่ผิวหนัง ซึ่งเชื่อว่าสามารถทำให้รอยคล้ำจากลงได้ ด้าน นพ. ปริทัศน์ ศุกรีเขตร แพทย์ผิวหนังโรงพยาบาลสมิติเวช ให้ความเห็นไว้ในเว็บไซต์หมอชาวบ้านว่า วิธีการดังกล่าวอาจทำให้ผู้ใช้รู้สึกว่าผิวหนังขาวขึ้น แต่ผลที่ได้จะอยู่ชั่วคราวเท่านั้น อย่างไรก็ตามหากมีการทำต่อเนื่องเป็นเวลานานก็อาจทำให้ผิวหนังบริเวณดังกล่าวเกิดอาการแพ้ หรือระคายเคืองได้ง่าย ซึ่งอาจทำให้เกิดเป็นรอยดำหรือด่างขาว นอกจากนี้ยังไม่มีผลการศึกษาที่สามารถยืนยันผลลัพธ์ และผลแทรกซ้อนที่น่าเชื่อถือได้ 4. การทำเลเซอร์ กำจัดส่วนที่คล้ำออกไป ซึ่งผลลัพธ์จะดีหรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับชนิดของเลเซอร์ที่ใช้ การตอบสนองและวิธีการดูแลของแต่ละคน รวมทั้งความชำนาญของแพทย์ ซึ่งเราควรตรวจสอบว่าเป็นแพทย์เฉพาะทาง หรือได้รับวุฒิบัตร ฯลฯ จริงหรือไม่ โดยเข้าไปตรวจสอบรายชื่อแพทย์ที่เว็บไซต์สมาคมแพทย์ผิวหนังของประเทศไทย หรือเว็บไซต์แพทยสภาก็ได้ ทั้งนี้การทำเลเซอร์อาจทำให้เกิดผลข้างเคียงได้ คือ เกิดจุดกระดำกระด่าง หรืออาจเกิดบาดแผลที่หายช้า ซึ่งสามารถทำให้รักแร้ดำคล้ำกว่าเดิม 5. การใช้ยาสีฟันลอกผิว วิธีการดังกล่าวได้มีการรีวิวทางอินเทอร์เน็ต แต่ยังไม่มีการให้ความเห็นจากแพทย์ผู้เชี่ยวชาญว่าสามารถทำให้รักแร้ขาวได้จริง อย่างไรก็ตามหากดูจากสารประกอบในยาสีฟันทั่วไปจะพบว่ามีสารขัดถู (แคลเซียมคาร์บอเนต เกลือแกง ผงฟู) สารทำความสะอาดหรือสารซักฟอก (Sodium Lauryl Sulfate) และสารฆ่าเชื้อแบคทีเรีย (Triclosan) ซึ่งอาจทำให้รักแร้ขาวได้ แต่หากมีสารอื่นๆ ประกอบด้วยเช่น ฟูลออไรด์ ก็สามารถทำให้เกิดอาการแพ้หรือผิวไหม้ได้เช่นกัน 6. ใช้สารส้ม แทนการใช้ผลิตภัณฑ์ใต้วงแขนอื่นๆ ที่อาจมีส่วนผสมของแอลกอฮอล์และน้ำหอม พบว่าเป็นวิธีที่ปลอดภัย เพราะไม่ทำให้รักแร้ดำคล้ำมากกว่าเดิม และช่วยระงับกลิ่นกายได้ 7. Scrub ผิวใต้วงแขน เพื่อกำจัดเซลล์ที่ตายแล้ว ซึ่งสามารถทำได้ แต่ไม่ควรขัดแรงและบ่อยเกินไป เพราะ รักแร้เป็นบริเวณที่มีความบอบบาง อาจทำให้เกิดแผลหรือถลอก ซึ่งนำมาสู่รอยคล้ำภายหลังได้ ข้อมูลอ้างอิง http://www.doctor.or.th/ask/detail/3565

“ขนตา” นอกจากจะมีความสำคัญในการป้องกันฝุ่นละออง หรือเหงื่อไม่ให้ทำอันตรายต่อดวงตาแล้ว ยังเป็นสิ่งจำเป็นในการสร้างความมั่นใจให้กับสาวๆ หลายคน เพราะคนที่ขนยาวงอนยามกะพริบตา ดุจผีเสื้อยามกระพือปีกบินนั้น ย่อมเป็นที่สะดุดตา ชวนหลงใหล อย่างไรก็ตามความยาวของขนตาขึ้นอยู่กับกรรมพันธุ์เป็นหลัก คนที่ขนตาสั้นหรือบางจึงต้องสรรหาวิธีในการเพิ่มขนาดของขนตา เช่น ติดขนตาปลอม ปัดมาสคาร่า หรือต่อขนตากึ่งถาวร แต่วิธีต่างๆ เหล่านั้นจะปลอดภัยมากแค่ไหน เราคงต้องลองมาชั่งน้ำหนักความเสี่ยงกันดูค่ะ มารู้จักขนตาตามธรรมชาติกันสักนิดปกติเราจะมีขนตาบนมากกว่าขนตาล่างประมาณ 2 เท่า หรือ 120 ต่อ 80 เส้น ซึ่งขนตาก็เหมือนกับเส้นผมที่มีการหลุดร่วงทุกวัน และจะยิ่งชะลอการเจริญเติบโตเมื่อเราอายุมากขึ้น นอกจากนี้ก็มักจะมีสีแตกต่างกันไปตามเชื้อชาติ อย่างไรก็ตามแม้กรรมพันธุ์จะทำให้ความยาวของขนตาเราไม่เท่ากัน แต่คนที่มีขนตาบาง สั้น หรือแหว่งจริงๆ ก็ยังสามารถใช้ชีวิตตามปกติ ไม่ได้มีผลเสียอะไรต่อการดำเนินชีวิต สารพัดวิธีเพื่อขนตายาวปัจจุบันหากเราต้องการเพิ่มความหนายาวของขนตาก็สามารถทำได้ ด้วยวิธีที่กึ่งถาวรและไม่ถาวรดังนี้ 1. การปัดมาสคาร่าและการติดขนตาปลอมวิธีการนี้ง่ายและเสียค่าใช้จ่ายน้อยที่สุด เพราะเป็นการใช้เครื่องสำอางที่สามารถล้างออกได้ ทำให้ผลข้างเคียงน้อย แต่หากเราเผลอใช้ผลิตภัณฑ์ที่ไม่มีคุณภาพ หรือล้างเครื่องสำอางเหล่านั้นไม่สะอาด ก็สามารถทำให้รูขุมขนบริเวณดวงตาอุดตัน เปลือกตาอักเสบและขนตาจริงหลุดร่วงได้ หรืออาจเกิดอาการอื่นๆ ที่เรารู้จักกันดีอย่างตากุ้งยิงได้เช่นกัน   นอกจากนี้การใช้กาวติดขนตาปลอมก็สามารถทำให้แพ้ได้ เพราะในสารประกอบของกาวติดขนตา มีหลายชนิดที่เป็นส่วนประกอบสำคัญของกาวติดวัสดุอื่นๆ เช่น ไม้ พลาสติก ซึ่งนายแพทย์ฐาปนวงศ์ ตั้งอุไรวรรณ จักษุแพทย์ผู้เชี่ยวชาญประจำโรงพยาบาลพระนั่งเกล้า ให้ความเห็นไว้ว่า กาวที่ใช้ต่อขนตาอาจทำให้เกิดอาการแพ้ หรือเกิดการอักเสบระคายเคืองที่ผิวเป็นตุ่มพุพองเล็กๆ และเป็นหนองได้ ดังนั้นจึงควรใช้กาวติดขนตาแต่พอดีและเว้นระยะการใช้บ้าง เพราะทุกครั้งที่เราถอดขนตาปลอมออก จะทำให้ขนตาจริงของเราหลุดร่วงมาด้วย และควรป้องกันการแพ้เบื้องต้นด้วยการใช้สินค้าที่ได้รับมาตรฐาน อย. 2. การต่อขนตาปลอม การต่อขนตาเป็นเพิ่มความยาวและหนาที่ไม่ถาวร โดยเป็นการนำวัสดุต่างๆ เช่น เส้นใยสังเคราะห์ เส้นไหม ขนสัตว์ (ขนมิ้งค์ ขนม้า) หรือเส้นผม ต่อเข้ากับขนตาจริงในรูขนตาของเรา มีข้อดีคือทำให้เราขนตายาวตั้งแต่ตื่นนอนและดูเป็นธรรมชาติ ทั้งนี้อายุการใช้งานขึ้นอยู่กับการดูแลรักษาของแต่ละคน อย่างไรก็ตามวิธีการนี้ก็สามารถทำให้เกิดผลข้างเคียงได้มากกว่า เช่น ตาบวมแดงอักเสบ เพราะติดเชื้อจากกาวหรือวัสดุที่นำมาต่อ หรือเปลือกตาอักเสบ เพราะมีการสะสมของเชื้อโรคบริเวณแผงขนตา ซึ่งหากเราขยี้ตาจนทำให้วัสดุหลุดเข้าไปในดวงตา ก็อาจทำให้เป็นแผลและติดเชื้อที่กระจกตาดำได้ หรือตามความเห็นของนายแพทย์ฐาปนวงศ์ กล่าวว่า ไอระเหยของกาวอาจทำให้แสบตาจนถึงขั้นตาอักเสบและทำให้ต่อมขนตาฝ่อ ส่งผลให้ขนตาหยุดงอกใหม่ หรือหยุดการเจริญเติบโตทันที นอกจากนี้ พญ.กุลกานต์ อมรพัฒนา แพทย์ด้านศัลยกรรมปลูกถ่ายรากผม ก็ได้ให้ความเห็นต่อการต่อขนตาด้วยเส้นผมของตนเองว่า วิธีการนี้ไม่เป็นที่นิยมเท่าใดนัก เนื่องจากสภาพเส้นผมจะมีความยาวไม่จำกัด จึงต้องหมั่นตัดเล็มปลายขนตาเสมอ ทั้งยังมีต่อมเหงื่อที่เยอะกว่า ซึ่งอาจทำให้เกิดการอักเสบกลายเป็นสิว หรือมีรังแค เช่นเดียวกับบนหนังศีรษะได้ 3. การใช้เซรั่มบำรุงขนตา วิธีการนี้สาวๆ ฝั่งอเมริกาเป็นคนนำกระแสมาสู่บ้านเรา เพราะเคยมีการรีวิวไว้อย่างมากมายว่า ใช้แล้วทำให้ขนตาดูหนา ยาวและดกดำขึ้นได้จริง อย่างไรก็ตามกระแสดังกล่าวก็ได้เริ่มซาลงไป เมื่อบางคนใช้แล้วเกิดอาการข้างเคียง เช่น คัน ตาแดง เปลือกตาคล้ำ หรือม่านตาเปลี่ยนสี เพราะได้มีการตรวจสอบแล้วว่า เซรั่มนั้นมีส่วนผสมของสาร Bimatoprost ที่ใช้เป็นยาสำหรับรักษาโรคต้อหิน ซึ่งสามารถส่งผลแทรกซ้อนให้ขนตาของผู้ใช้ยาวและหนาขึ้นได้ ผู้ผลิตยาหลายรายจึงดึงสารที่ใช้ในยารักษาต้อหินดังกล่าว มาเป็นส่วนผสมของเซรั่มขนตายาวนั่นเอง ทำให้ภายหลังองค์การอาหารและยาของอเมริกา หรือ FDA ก็ได้ออกมาตรวจสอบ รวมทั้งควบคุมเซรั่มบำรุงขนตายาว และอนุมัติให้ขายได้เฉพาะบางยี่ห้อเท่านั้น โดยแนะนำให้ผู้บริโภคใช้เมื่ออยู่ในดุลพินิจของแพทย์อีกด้วย เพิ่มขนตาให้ปลอดภัยอย่างไรดีแม้หลายวิธีจะมีความเสี่ยงมากน้อยต่างกัน แต่อาการแพ้ต่างๆ ก็ขึ้นอยู่กับลักษณะเฉพาะตัวบุคคล (คนอื่นใช้แล้วไม่แพ้ แต่เราใช้แล้วอาจจะแพ้) และวิธีการใช้ด้วยเช่นกัน ซึ่งควรมีความระมัดระวังเรื่องความสะอาดเป็นหลัก นอกจากนี้ก็ควรบำรุงขนตาให้แข็งแรงด้วยวิธีธรรมชาติ อย่างการรับประทานอาหารที่มีกรดโฟลิคสูงอย่าง ตับ ผักใบเขียว หรือยีสต์ในนมเปรี้ยว หรือธาตุสังกะสีในอาหารทะเล ถั่ว นมและไข่ เป็นต้น   ข้อมูลอ้างอิง : http://www.pharmacy.mahidol.ac.th/knowledge/files/0207.pdf คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล /สำนักสารนิเทศ กระทรวงสาธารณสุขhttp://pr.moph.go.th/iprg/include/admin_hotnew/show_hotnew.php?idHot_new=36401